KAMPANIA „STOP cyberprzemocy”
Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc używają do tego celu Internetu albo telefonów komórkowych. W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy czują się zranione i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia takie jak bezradność, wstyd, upokorzenie, strach a czasem również złość.
Osoba, której przytrafiła się taka sytuacja często ma wrażenie, że wszyscy widzieli lub mogą zobaczyć te nieprzyjemne materiały. Obawia się, że jej znajomi odwrócą się od niej i nie będzie mogła liczyć na ich wsparcie. To powoduje, że czuje się bardzo samotna w tym, co ją spotkało.
Cyberprzemoc to w szczególności zachowania takie jak:
ośmieszanie, obrażanie, straszenie, nękanie czy też poniżanie kogoś za pomocą Internetu, albo telefonu komórkowego
podszywanie się pod kogoś w portalach społecznościowych, na blogach, wiadomościach e-mail lub komunikatorach
włamanie się na czyjeś konto (np. pocztowe, w portalu społecznościowym, konto komunikatora)
publikowanie oraz rozsyłanie filmów, zdjęć, albo informacji, które kogoś ośmieszają
tworzenie obrażających kogoś stron internetowych lub blogów
pisanie obraźliwych komentarzy na forach, blogach, portalach społecznościowych.
Co czuje ofiara cyberprzemocy:
- odczuwa wstyd, że coś takiego pojawiło się w sieci i wielu znajomych to widziało,
- obwia się, że dowie się o tym większa grupa osób,
- jesteś zły/zła, że ją to spotkało,
- obawia się, że gdy opowie o tym bliskiej osobie ktoś będzie próbował się zemścić,
- ma poczucie winy, że nie potrafi tego przewidzieć,
- odczuwa bezradność, że nie może tego zmienić.
Jeśli doświadczasz cyberprzemocy – powiedz o tym zaufanej osobie dorosłej – z jej pomocą będzie Ci łatwiej poradzić sobie z tą sytuacją.
Postaraj się nie kontaktować ze sprawcą cyberprzemocy i nie odpowiadać na jego zaczepki. Dzięki temu unikniesz prowokowania go do dalszych działań.
Zachowaj wszystkie dowody cyberprzemocy – nie kasuj smsów, e-maili, rozmów na czatach lub komunikatorach. Jeśli ktoś dokucza Ci na jakiejś stronie WWW, zrób zrzut ekranu.
Jeśli jesteś świadkiem cyberprzemocy:
- Nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości,
- Pomóż pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie kogoś dorosłego o jej sytuacji,
- Zaproponuj pokrzywdzonej osobie kontakt z Helpline.org.pl (lub skontaktuj się z nami osobiście, aby dowiedzieć się, co można zrobić),
- Jeśli znalazłeś w sieci lub otrzymałeś przez telefon informacje ośmieszające kogoś – zatrzymaj łańcuszek cyberprzemocy – nie przesyłaj tych informacji dalej – zgłoś tę sytuację do nas.
Przepisy prawne w polskim kodeksie karnym, na podstawie których można ścigać cyberprzemoc:
- art. 190 § 1 – groźby karalne
- art. 190a § 1 i § 2 – stalking, kradzież tożsamości
- art.200 – seksualne wykorzystanie małoletniego poniżej lat 15
- art. 202 § 2 – prezentowanie treści pornograficznych małoletniemu
- art.202 § 3 – produkcja i rozpowszechnianie pornografii dziecięcej
- art.202 § 4 – utrwalanie pornografii dziecięcej
- art.202 § 4a – sprowadzanie i posiadanie pornografii dziecięcej
- art.202 § 4b – produkcja, rozpowszechnianie, posiadanie treści pornograficznych przedstawiających wytworzony lub przetworzony wizerunek małoletniego uczestniczącego w czynności seksualnej (anime, manga, hentai, komiksy, itd.)
- art.202 § 5 – przepadek narzędzi i przedmiotów służących do popełniania przestępstw z art. 202 k.k
- art. 212 § 1 i 2 – pomówienie, x art. 216 § 1 i 2 – znieważenie
- art. 268 § 1 – naruszenie prawa do zapoznania się z informacją
- art. 286 § 1 – oszustwo, x art. 287 § 1 – oszustwo komputerowe.
